Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Εισαγωγή στην πατριωτική Προπαγάνδα

Αγαπητοί φίλοι καλώς σας βρίσκω,

Mε τον όρο προπαγάνδα εννοούμε την, με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο, σκόπιμη, μεθοδική και συστηματική διάδοση ιδεών και αντιλήψεων, με σκοπό τον επηρεασμό της σκέψης και των πράξεων των άλλων ανθρώπων.

Κάθε πράξη ή ενέργεια του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα μιας ιδέας ή ενός συναισθήματος που είτε γεννιέται αυθόρμητα μέσα του είτε προκαλείται από το εξωτερικό περιβάλλον. Συνήθως υπάρχει μια μονοσήμαντη αντιστοιχία ανάμεσα στις ιδέες-συναισθήματα και στις πράξεις στις οποίες ωθούν τον άνθρωπο. Αν λοιπόν καταφέρει κάποιος να διεγείρει στο νου ενός ανθρώπου μια ιδιαίτερη ιδέα ή ένα συναίσθημα, τότε αυτό το άτομο θα ωθηθεί, τις πιο πολλές φορές ασυνείδητα, προς μια συγκεκριμένη πράξη.

Οι άνθρωποι λειτουργούν με κάποια κίνητρα, τα οποία είναι τα ακόλουθα:
  1.  Το Πολεμικό κίνητρο, το οποίο ουσιαστικά είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που είναι κληρονομιά μας από τις αρχέγονες εποχές.
  2. Ικανοποίηση των βασικών αναγκών όπως η τροφή , η  ένδυση και η στέγαση.
  3. Σεξουαλικό ένστικτο το οποίο δεν έχει σχέση όμως μόνο με το σεξ, αλλά και με την ευρύτερη ανάγκη μας για οποιοδήποτε είδος χαράς και ικανοποίησης.
  4. Και την στοργή και αγάπη, που είναι μια εξευγενισμένη μορφή του σεξουαλικού ενστίκτου.

Ας δούμε τώρα ποια είναι τα είδη της προπαγάνδας :
  1. Λευκή ή Ανοιχτή Προπαγάνδα ,  η οποία είναι υπεύθυνη και ενυπόγραφη, δείχνοντας από πού  προέρχεται και σε ποιον απευθύνεται. Είναι έγκυρη, αλλά επηρεάζει ένα μικρό μόνο ακροατήριο :  τους οπαδούς αυτών των ιδεών.
  2. Γκρίζα Προπαγάνδα,  η οποία είναι ανεύθυνη και  ανυπόγραφη, αποκρύπτοντας την προέλευσή της και τους πραγματικούς της σκοπούς. Είναι λιγότερο έγκυρη από τη λευκή προπαγάνδα, αλλά επηρεάζει, μέσω του δημιουργουμένου “ψιθύρου”, πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο.
  3. Μαύρη Προπαγάνδα,  η οποία είναι ψευδεπίγραφη και πλαστογραφημένη και πολλές φορές φαίνεται σαν να προέρχεται από τον ίδιο τον εχθρό εναντίον του οποίου βάλλει. Είναι η πιο δόλια μορφή προπαγάνδας και προσπαθεί να πλήξει τον αντίπαλο εκ των ἐσω, με ψεύτικες ομολογίες και πλαστογραφημένα έγγραφα που δήθεν προέρχονται απ’αυτόν.

Στην Προπαγάνδα δεν υπάρχουν ηθικές αναστολές , δεν αναζητούμε  την αλήθεια και στοχεύουμε πάντα στο συναίσθημα και όχι στη λογική.

.  .  .  .  .  .
  
Ένα είδος προπαγάνδας είναι και η διαφήμιση ή αλλιώς εμπορική προπαγάνδα. 

Η Βιομηχανική Επανάσταση δημιούργησε ένα νέο είδος προπαγάνδας που ενδιαφερόταν για τον επηρεασμό των καταναλωτών μέσω του μάρκετινγκ και της διαφήμισης.

Από το 1920, έγινε αντιληπτό ότι η επέκταση του δικαιώματος ψήφου και η αύξηση της αγοραστικής δύναμης ενός γενικά αδαούς και ως επί το πλείστον αμόρφωτου ή ημιμαθούς κοινού, σήμαινε μια διαρκώς μεγαλύτερη ευκαιρία για τους δημαγωγούς προπαγανδιστές να αυξήσουν τα κέρδη τους, χρησιμοποιώντας διαφόρους μύθους, ουτοπικές έλξεις και “κατά συνθήκη ψεύδη”

Σήμερα, όλες οι σημαντικές κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα, ομάδες ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, κοινωνικά κινήματα και μεγάλες εμπορικές εταιρείες διαθέτουν το δικό τους επιτελείο ειδικευμένων ερευνητών, προπαγανδιστών, επικοινωνιολόγων ή “διαμορφωτών της κοινής γνώμης”. Μερικοί από αυτούς έχουν γίνει βουλευτές, σύμβουλοι και διευθυντές εταιρειών. Οι πιο έμπειροι έχουν εκπαιδευτεί στην Ιστορία, την ψυχιατρική, την πολιτική, την κοινωνιολογία, και τη στατιστική ανάλυση.

Μεγάλα προπαγανδιστικά γραφεία διεξάγουν (ανοιχτά και κρυφά) πολύπλοκες παρατηρήσεις και έρευνες για ηγέτες, στρώματα του λαού και κοινωνικές ομάδες που θέλουν να επηρεάσουν. Δουλεύοντας κατεξοχήν με υπολογιστές και μαθηματικούς τύπους, κάνοντας ακόμα και προσομοιώσεις διαφημιστικών εκστρατειών στους υπολογιστές τους, εξάγουν τελικά μερικά σημαντικά συμπεράσματα, τα οποία και χρησιμοποιούν στη συνέχεια για τη καθοδήγηση του “στόχου” τους.
.  .  .  .  .  .

Η δική μας , η πατριωτική προπαγάνδα θα πρέπει πάντα να βρίσκεται στην επίθεση και ποτέ στην άμυνα. Δεν θα πρέπει να ανακαλούμε τους συνειρμούς του εχθρού και να αφήνουμε τους ανθρώπους να ανακαλούν από τη μνήμη αυτά τα οποία ο αντίπαλος τους έχει επιβάλει αλλά να δημιουργούν καινούργιες συνδέσεις με πατριωτικές  παραστάσεις.

Σαν παράδειγμα κάθε πράξη ενάντια στο έθνος μας θα πρέπει να θεωρείται «ρατσιστική», με την έννοια που το κράτος ορίζει στον αντιρατσιστικό νόμο και με αυτόν τον τρόπο να ζητείται η τιμωρία του επιτιθέμενου στο έθνος μας.

Θα πρέπει επίσης να αλλάξουμε το κέντρο αναφοράς. Το κέντρο αναφοράς θα πρέπει να είναι ο Ελληνισμός ως κοσμοθέαση και όχι  ως ένας γενικός όρος όπως η Ευρώπη. Θα πρέπει να ζητούμε την εναρμόνιση με τον Ελληνισμό και όχι με το οποιοδήποτε «Ευρωπαϊκό δίκαιο», το οποίο και εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτών που το δημιούργησαν και όχι τα δικά μας.

Στην προπαγάνδα είναι πολύ σημαντικός ο Μηχανισμός δημιουργίας προκαταλήψεων.  Μην ξεχνούμε ότι ο άνθρωπος έχει μάθει να αντιδρά βασισμένος σε μια σειρά από εικόνες που είναι συνδεδεμένες με κάποια ετικέτα. Αυτό σε συνδυασμό με την κοινωνική αντίδραση που αφορά την συγκεκριμένη ετικέτα κρίνει κατά πολύ την στάση που θα πάρει για την εικόνα. Δηλαδή η ελευθερία του λόγω της αδυναμίας του να αντισταθεί στην κοινωνική αντίδραση μπαίνει στο περιθώριο.  Και έτσι έχουμε την συναισθηματική τιμωρία, αν υποστηρίξεις τον κυνηγημένο από αυτούς που έχουν ορίσει την ετικέτα αλλά και την συναισθηματική επιβράβευση αν συμφωνήσεις μαζί τους.

Για να μπορέσεις να επιτεθείς σε αυτόν που έχει ορίσει τις ετικέτες εναντίον σου θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις το συναίσθημα και όχι λογικά επιχειρήματα. Με συνεχή επανάληψη και οργανωμένες επιθέσεις μπορείς να αποκαλύψεις την αλήθεια που ο αντίπαλος τόσο καλά έχει κρύψει πίσω από εύηχες λέξεις και εικόνες. Έτσι θα αποκαλύψεις στους ανθρώπου ότι ο υπερασπιστής των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» , ο «αντί-ρατσιστής»  δεν είναι τίποτα άλλο από έναν δουλέμπορο , ένα απάνθρωπο κτήνος το οποίο  κερδίζει χρήματα εκμεταλλευόμενος την φτώχια, τους πολέμους, κομματιάζει ανθρώπους για να πουλήσει τα όργανα τους, κομματιάζει ψυχές πουλώντας παιδιά και γυναίκες ως σκεύη ηδονής.

Οι  Λέξεις έχουν τεράστια δύναμη, αλλά ποιος καθορίζει τι ακριβώς σημαίνουν;  Οι Γάλλοι Δημοκράτες, Χριστιανοί, Ισλαμιστές , Μπολσεβίκοι, Φιλελεύθεροι , Φασίστες, Εθνικοσοσιαλιστές όλοι μιλούν για ΙΣΟΤΗΤΑ . Τι σημαίνει άραγε, ωραία ακούγεται αλλά ποιος καθορίζει το μέτρο, με βάση ποιου πράγματος και σε τι είμαστε ίσοι;  Σίγουρα η νομική καθορίζει την ισότητα αλλά στην κοινωνία αυτό το καθορίζει πάντοτε μονομερώς μια ομάδα η οποία είναι αυτή που έχει την εξουσία. Και έτσι η Ισότητα έχει διαφορετικό νόημα ανάλογα με το ποιος κατέχει την εξουσία.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να δούμε το θέμα του συνειρμικού άξονα ,το οποίο έχει άμεση συσχέτιση με τις λέξεις και την χρήση τους. Τι είναι ο συνειρμικός άξονας; Ας φανταστούμε μια γραμμή όπου στην μια άκρη της υπάρχει μια λέξη που είναι φορτισμένη θετικά και στην άλλη άκρη της η «αντίθετη» της λέξη που είναι φορτισμένη αρνητικά,  Πχ.  Καλός –Κακός.  Τώρα συνδέουμε τις λέξεις που εμείς θέλουμε. Καλός είναι ο πατριώτης, κακός ο προδότης του έθνους.  Ο εχθρός παρουσιάζει τους δικούς του συνειρμικούς άξονες όπως «Ευρώπη –αντιΕυρώπη ως 3ος κόσμος» ή «Ρατσιστής – αντιρατσιστής ως μισάνθρωπος». Εδώ χρειάζεται η αλλαγή του συνειρμικού άξονα και το πρώτο να γίνει «Σύγχρονη αποικιοκρατία / Έλλειψη Ελευθερίας  - Εθνική Ανεξαρτησία & Λαϊκή Κυριαρχία» και το δεύτερο παράδειγμα «Δουλέμπορος  - Ανθρωπιστής που θέλει να βοηθήσει τον καθένα στον τόπο του».

Μας ενδιαφέρει αν οι λέξεις είναι θετικά ή αρνητικά φορτισμένες . Για να αλλάξει το πρόσημο μιας λέξης  χρειάζεται μακροχρόνια καμπάνια. Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε λογικά επιχειρήματα γιατί χρειάζεται πάρα πολύ χρόνος για κάθε άνθρωπο ανάλογα και με τα βιώματά του για να πεισθεί.

Και σαν παράδειγμα έχουμε το θέμα του Ρατσισμού  στο οποίο όλοι οι λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι το βλέπουν όχι ως κάτι το βάρβαρο,  αλλά ένα θέμα φυσιολογικού φυλετισμού  που υποστηρίζει την διαφορετικότητα αλλά και την διατήρηση της δική μου κληρονομιάς και όχι αυτό το οποίο προβάλλεται ως θέμα ανωτερότητας από τους εχθρούς των εθνών. Έτσι ο αντιρατσιστής  ουσιαστικά υποστηρίζει την εξαφάνιση της διαφορετικότητας κατηγορώντας τους «ρατσιστές» γι’αυτό. Δηλαδή κατηγορεί αυτούς που υποστηρίζουν την διαφορετικότητα ότι δεν την υποστηρίζουν.

Αλλά όπως είπαμε και στην αρχή στην Προπαγάνδα δεν υπάρχουν ηθικές αναστολές για να επιτευχθεί ο στόχος , δεν αναζητούμε  την αλήθεια και στοχεύουμε πάντα στο συναίσθημα και όχι στην λογική.

Σας Ευχαριστώ.

Άγγελος Ζ.
.  .  .  .  .  .


Ακολούθησε συζήτηση….

1 σχόλιο: