Στεκόσουν στην άλλη όχθη. Η ηδονή της κατοχής τουκαινούργιου αμαξιού, αυτοϊκανοποίηση του εγώ, στη νήσοτων μακάριων γλειφτών. Ο εθισμός στη δόση του χρέους,διαχειρίζεται το εσείς. Πολιτικές ερωμένες σταυρώνουνφαντάσματα και πυροδοτούν τη σκηνή.
Περιμένοντας την Ιστορία να απελευθερωθεί στον μύθο,ο οίκτος για τους αμνήμονες με σπρώχνει στην τελευταίαεξόρμηση. Στέκομαι στην άλλη όχθη βέβαιος πια για τοαποτέλεσμα.
Μακάριοι οι ιδόντες και πιστεύσαντες. Μακάριοι οιλέγοντες την αλήθειαν εν παντί καιρώ. Μακάριοι οιαντιστεκόμενοι στην κατοχή. Μακάριοι οι ομολογούντεςτην καταγωγή τους.
Στέκομαι στην άλλη όχθη. Η δολοφονία της σιωπής,ανάγκη αντίστασης στη νήσο των αρρενωπών ευνούχων.Το Πάνθεο των Ηρώων μου δείχνει τον δρόμο.
Aπό την συλλογή : «Η παραμυθία του Πανός»
Κωνσταντίνος Στυλιανού.
