Guido Reni, Aurora (Αυγή), 1614
Εμείς βλέπουμε πώς υπάρχει μεγάλη ομοιότητα του Έρωτα με τον ήλιο, επειδή κανένας τους δεν είναι στ’ αλήθεια φωτιά, αλλά η ακτινοβολία τους και η θερμότητα τους, γλυκιά και ζωογόνος, παρέχει στον άνθρωπο τροφή, φως και ανάπτυξη. Ο ήλιος τα δίνει αυτά στο σώμα, ο Έρωτας στην ψυχή. Όπως ο ήλιος, όταν προβάλλει απ ‘τα σύννεφα και μετά την ομίχλη, είναι ζεστός, έτσι κι ο Έρωτας, μετά από συμφιλίωση με τον αγαπημένο, έπειτα από σκηνές ζηλοτυπίας, είναι πιο γλυκός και έντονος.
Μερικοί μάλιστα, που πιστεύουν πως ο ήλιος
ανάβει και σβήνει, έχουν την ίδια ιδέα για τον Έρωτα, θεωρώντας τον θνητό και ασταθή.
Κι όπως ο οργανισμός, αν το σώμα δεν έχει ασκηθεί, δεν μπορεί ν’ αντέξει χωρίς
ταλαιπωρία τον ήλιο, έτσι συμβαίνει και με τον Έρωτα όταν η ψυχή είναι απαίδευτη.
Και τα δύο υποφέρουν το ίδιο και νοσούν,
επιρρίπτοντας την ευθύνη στη δύναμη του θεού και όχι στη δική τους αδυναμία.
Ίσως να υπάρχει διαφορά σ’ ‘ένα μόνο σημείο, ότι δηλαδή ο ήλιος παρουσιάζει με
τον ίδιο τρόπο τα ωραία και τα άσχημα, ενώ ο Έρωτας φωτίζει μόνο τα ωραία και κάνει
τους ερωτευμένους να βλέπουν και να προσέχουν μόνο αυτά και να μην κοιτάζουν
τίποτ’ άλλο.
Πλούταρχος (50-125 μΧ)
Ερωτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου