Η άλλη όχθη

Στεκόσουν στην άλλη όχθη. Η ηδονή της κατοχής του
καινούργιου αμαξιού, αυτοϊκανοποίηση του εγώ, στη νήσο
των μακάριων γλειφτών. Ο εθισμός στη δόση του χρέους,
διαχειρίζεται το εσείς. Πολιτικές ερωμένες σταυρώνουν
φαντάσματα και πυροδοτούν τη σκηνή.

Περιμένοντας την Ιστορία να απελευθερωθεί στον μύθο,
ο οίκτος για τους αμνήμονες με σπρώχνει στην τελευταία
εξόρμηση. Στέκομαι στην άλλη όχθη βέβαιος πια για το
αποτέλεσμα.

Μακάριοι οι ιδόντες και πιστεύσαντες. Μακάριοι οι
λέγοντες την αλήθειαν εν παντί καιρώ. Μακάριοι οι
αντιστεκόμενοι στην κατοχή. Μακάριοι οι ομολογούντες
την καταγωγή τους.

Στέκομαι στην άλλη όχθη. Η δολοφονία της σιωπής,
ανάγκη αντίστασης στη νήσο των αρρενωπών ευνούχων.
Το Πάνθεο των Ηρώων μου δείχνει τον δρόμο.

Κωνσταντίνος Στυλιανού

«Η άλλη όχθη» , από την συλλογή : «Η παραμυθία του Πανός»